تیغ دولبه اصلاح مالیاتی

شاهد این ادعا رشد ۱۲۰ هزار میلیارد تومانی درآمد مالیاتی دولت است که در آن صنعت با سهم ۲۱درصد از اقتصاد، به ‌طور کامل مشارکت داشته اما بخش خدمات با داشتن سهم ۷۲ درصدی در کیک اقتصاد تنها ۲۵درصد از مالیات خود را پرداخت کرده و مابقی به شکل فرار مالیاتی نزد واسطه‌گران و فعالان بخش خدمات باقی مانده است.

بر این مبنا سیاست‌گذار لازم است در کنار تمرکز روی ادامه روند شفاف اخذ مالیات از بخش صنعت، از دو مجرا درآمد مالیاتی خود را افزایش دهد و کسری بودجه را کاهش دهد.

«کاهش ابعاد فرار مالیاتی در بخش خدمات» و «تغییر شیوه اعطای معافیت مالیاتی به بخش کشاورزی» دو موردی است که باید هرچه سریع‌تر در دستور کار قرار گیرد. بی‌توجهی به چنین اقدامی به این معناست که در شرایط فشار توامان تحریم و تورم، صنعت باید تامین‌کننده اصلی دخل و خرج ناتراز دولت باشد و این در حالی است که بخش تولید با مشکلات بسیاری نظیر سرکوب قیمت یا تحریم روبه‌روست. نتیجه اینکه در شرایط افزایش فشار روی تولید، بخش عمده عایدی صنعت نه به سمت سرمایه‌گذاری یا قوت تولید که راهی سیاهچال کسری بودجه می‌شود و 

اصلاح بودجه با اهرم کاهش فرار مالیاتی به فراموشی سپرده ‌می‌شود.