در مقدمهٔ قانون اساسی آمده است: «دولت به دلیل اهمیت ویژه‌ای که در رابطه با اجرای احکام و مقررات اسلامی به منظور رسیدن به روابط و مناسبات عادلانه حاکم بر جامعه دارد و همچنین ضرورتی که این مسئلهٔ حیاتی در زمینه سازی وصول به هدف نهایی حیات خواهد داشت بایستی راهگشای ایجاد جامعه اسلامی باشد. نتیجتاً محصورشدن در هر نوع نظام دست‌وپاگیر پیچیده که وصول به این هدف را کند و یا خدشه‌دار کند از دیدگاه اسلامی نفی خواهد شد. بدین جهت نظام بوروکراسی که زائیده و حاصل حاکمیت‌های طاغوتی است به‌شدت طرد خواهد شد تا نظام اجرایی با کارایی بیشتر و سرعت افزون‌تر در اجرای تعهدات اداری به وجود آید.» مسئله‌ای که برای محقق در این پژوهشی مطرح شده، این بوده که آیا این خواسته تحقق یافته است؟
در غرب تئوری‌هایی بسیاری در خصوص دولت و اداره امور عمومی مطرح شده‌اند. این تئوری‌ها به طور مکرر موارد قبلی را نقد و مفاهیم جدیدی مطرح می‌کنند. دانشجویان و محققان ایرانی در محافل دانشگاهی، آکادمیک و پژوهشی این تئوری‌ها و مفاهیم را می‌آموزند. این در حالی است که نظریات ادارهٔ امور عمومی غربی متناسب با ارزش‌های حاکم بر نظام سیاسی این کشورها ارائه شده‌اند و در بسیاری از موارد با نظام ارزشی و اصول مورد تأکید در دولت جمهوری اسلامی تناسب و سازگاری ندارند.
در عمل هم به همین گونه است. برای مثال دولت‌هایی که پس از انقلاب بر سرکار آمده‌اند،‌ با توجه به گرایش‌های حزبی و گروهی خود، اقدام به تقلید و به‌کارگیری الگوهای ادارهٔ امور عمومی به ویژه از غرب کرده‌اند که می‌توان پیاده‌سازی مفاهیم و اصول مدیریت دولتی نوین در حال حاضر را به عنوان مصداق نمونه ذکر کرد. نهادهای خط‌مشی‌گذاری و تصمیم‌گیری نیز این خلأ را احساس کرده‌اند. در مجمع تشخیص مصلحت نظام که تدوین سیاست‌های کلی را برعهده دارد، هنگام تعیین سیاست‌های کلی نظام اداری مشخص نبود که این سیاست‌ها بایستی با اتکا به کدام تئوری اداره امور عمومی تدوین شوند.
کتاب نظریه های مدیریت دولتی در ایران که حاصل پژوهشی تاریخی و تطبیقی است، با پذیرش دیدگاه مبتنی بر پیوند دولت و اداره امور عمومی، درصدد است ارزش‌های مشترک بین دولت و اداره امور عمومی در غرب و ایران را استخراج کرده و بر اساس آن، چگونگی ارتباط بین این دو را بررسی و تبیین کند. بر این اساس، کتاب حاضر در ۶ فصل تنظیم شده است. فصل اول به مفاهیم و کلیات اختصاص دارد که در آن تعاریف و مفاهیم مربوط به دولت، نظریهٔ دولت، ادارهٔ امور عمومی،‌ بوروکراسی و سایر مفاهیم مرتبط تشریح شده‌اند. در فصل دوم، ضمن تشریح مدل‌های پیشین درخصوص ارتباط نظام سیاسی و بوروکراسی، رابطه نظریه‌های دولت و اداره امور عمومی در غرب تبیین و سپس مدلسازی شده است. فصل سوم، سیر تاریخی دولت و ادارهٔ امور عمومی در ایران را مورد بررسی قرار داده است. فصل چهارم، به تجزیه و تحلیل ارتباط دولت و ادارهٔ امور عمومی در ایران با استفاده از چارچوب مفهومی استخراج شده در فصل دوم، اختصاص دارد. نهایتاً، فصل ششم جمع‌بندی و نتایج حاصل از تحلیل‌های صورت گرقته در فصول پیشین،‌ به‌ویژه فصل چهارم اختصاص یافته و در آن چالش‌ها و الزامات مربوط به نظریه ادارهٔ امور عمومی متناسب با دولت جمهوری اسلامی بیان شده است.