کتاب موافقت نامه های داوری و انتخاب دادگاه در حقوق بازرگانی بین المللی، کوشیده است تا رفتار، رویه و رویکرد نظام حقوقی اتحادیهٔ اروپا و انگلستان را (بهعنوان کشوری که نظام حقوقی عرفی دارد و همزمان بهعنوان کشوری که عضو اتحادیهٔ اروپا است و قوانین آن را نیز باید اجرا کند) با نظامهای حقوقی امریکا و کشور جمهوری خلق چین مقایسه کند.
هدف از این بررسی تطبیقی، کسب آگاهی از چگونگی اجرای موافقتنامههای داوری و انتخاب دادگاه در هر یک از این کشورها است.
«آیا شرط حل و فصل اختلافات باید قبل از اینکه بتواند معتبر شناخته شود، توسط طرفین امضاء شده باشد؟ امضاء به طور سنتی برای اثبات هویت امضاء کنندگان و رضایت حقیقی آنها به کار میرود. امضاء کنندگان از طریق امضای نام خود برروی سند به طور صریح نشان میدهند که الف) آنها شرایط قرارداد را خواندهاند و از آن آگاهند و معنی آن شرایط را کاملا درک میکنند و ب) رضایت خود را بر التزام به آن شرایط صراحتا اعلام مینمایند.»فعالیتهای بازرگانی بازرگانان فعال در عرصه بین المللی، بر مبنای قراردادهای بازرگانی تنظیم وقاعده مند می گردد.در بعضی از مواقع، در هنگام انعقاد و اجرای قراردادها، میان طرفین قرارداد اختلافاتی بروز می نماید که باید به طرز صحیح و شایسته ای مورد حل و فصل قرار بگیرند._x000D_ مهمترین و متداول ترین روشهای حل و فصل اختلافات که توسط طرفین اختلافات ناشی از روابط حقوقی شکل گرفته در بستر بازرگانی بین المللی مورد استفاده واقع می شوند، یکی ارجاع اختلافات به دیوان های داوری و دیگری تعیین دادگاه بی طرفی از دادگستری یک کشور مرضی الطرفین است که با توافق طرفین به اختلافات رسیدگی نموده و حکم مقتضی صادر نماید. هر کدام از روشهای فوق که از سوی طرفین اختلافات مورد انتخاب و استفاده قرار گیرد، دارای اقتضائات خاصی در مورد شکل گیری، الحاق به قرارداد اصلی و اعتبار هستند.هر دو این روش ها از یک سو دارای قدرت بسط دهنده هستند که صلاحیت رسیدگی به اختلاف را به مرجع رسیدگی منتخب بسط می دهند، و از سوی دیگر دارای قدرت سلب کننده هستند که هر مرجع رسیدگی دیگری به غیر از مرجع منتخب را که به موجب هرگونه قانونی واجد صلاحیت رسیدگی به دعوا باشد، سلب صلاحیت می نمایند._x000D_ هر دو این موافقت نامه ها مسائل پیچیده و دشواری را در مورد تعارض صلاحیت ها و تدابیر متخذه توسط قوانین کشورهای مختلف جهت منع طرفین از اتخاذ روشهایی در راستای تقلب نسبت به قانون به وجود می آورند. به دلیل وجود مشابهت های بسیار میان این دو نوع از روشهای حل و فصل اختلافات که با تکرر و تواتر بیشتری توسط بازرگانان مورد استفاده قرار می گیرند، معمولا هر دو این روش ها از سوی دادگاه ها به طور کمابیش مشابهی مورد برخورد قرار می گیرند._x000D_ این کتاب مطالعه ای تطبیقی را در مورد اقتضائات و پیش نیازها و میزان نفوذ و قابلیت اجرای موافقت نامه های داوری و انتخاب دادگاه با صلاحیت انحصاری، در اختیار خواننده کتاب قرار می دهد تا مشخص شود که آیا با هر دو این روشهای حل و فصل اختلافات باید به طور مشابهی رفتار شود و آیا این دو شیوه حل و فصل اختلافات اثرات همانندی از نظر حقوق بین الملل خصوصی دارند یا خیر.
نظرات
موافقتنامه های داوری و انتخاب دادگاه در حقوق بازرگانی بینالمللی