«بیتکوین یا دیگر ارزهای دیجیتال در یک فایل و در جایی ذخیره نمی‌شوند. آنها از تراکنش‌هایی که در یک بلاکچین ذخیره شده‌اند نمایندگی می‌شوند (تا حدودی مانند یک صفحه گسترده یا دفتر کل جهانی که از منابع یک شبکه بیتکوین همتا به همتای بزرگ استفاده می‌کند تا هر تراکنش بیتکوین را تایید و تصویب کند). هر بلاکچین (مثل افرادی که بیتکوین استفاده می‌کنند) توزیع شده است؛ بلاکچین روی رایانه‌های افراد داوطلب در سراسر دنیا اجرا می‌شود. هیچ دیتاسنتر مرکزی‌ای وجود ندارد که بخواهد هک شود. بلاکچین عمومی است؛ هر کسی در هر زمانی می‌تواند آن را ببیند، چون در یک شبکه موجود است، نه درون یک سازمان منفرد که مسئولیت حسابداری تراکنش‌ها و آرشیو را بر عهده دارد. بلاکچین رمزگذاری شده است؛ از رمزگذاری پیچیده‌ای شامل کلیدهای عمومی و خصوصی استفاده می‌کند (تا حدودی مثل سیستم دو کلیدی دسترسی به یک جعبه امانات) تا از امنیت مجازی اطمینان حاصل کند. دیگر نیازی نیست نگران فایروال‌های ضعیف یا "هوم دیپتو" یا یک کارمند سارق در دولت فدرال ایالات متحده باشید. هر دقیقه یک بار، مثل ضربان قلب شبکه بیتکوین، تمام تراکنش‌های انجام شده تایید، ترخیص و در بلوکی ذخیره می‌شوند که به بلوک قبلی وصل است و به این ترتیب یک زنجیره به وجود می‌آید. هر بلوک برای اینکه تایید شود باید به بلوک قبلی اشاره کند. این نوع ساختار به صورت همیشگی روی نقل و انتقالات برچسب زمانی می‌گذارد و آنها را ذخیره می‌کند و به این ترتیب از تغییر یافتن دفتر کل توسط هر کسی جلوگیری می‌کند. اگر شما بخواهید یک بیتکوین بدزدید، باید گذشته کامل آن کوین را در بلاکچین، آن هم در روز روشن بازنویسی کنید. چنین چیزی عملا غیر ممکن است. بنابراین بلاکچین دفتر کلی توزیع شده و نماینده مجموعه‌ای اجماعی از تک تک تراکنش‌هایی است که تا به حال به وقوع پیوسته‌اند. مثل وب جهان‌گستر اطلاعات، این هم «دفترکل جهان‌گستر ارزش» است؛ یک دفترکل توزیع شده که همه می‌توانند آن را دانلود و روی رایانه شخصی‌شان اجرا کنند.»