یکی از مهم‌ترین مهارت‌های ارتباطی، مهارت در مذاکره است. مذاکره به معنای گفت‌وگو به منظور مبادلهٔ افکار یا اشیای مادی است. بر این اساس، این فرآیند (مذاکره) به طور همزمان با عناصر همکاری و تعارض روبه‌رو می‌شوند. همکاری اهداف متقابل و فردی را تأمین می‌کند؛ در حالی که تعارض محیطی رقابتی را برای دو طرف فراهم می‌کند. جهت اطمینان از حداقل سازی تعارضات و با هدف نیل به راه‌حل‌های مصالحه، استفاده و کاربرد مهارت‌های مذاکره و انتخاب تاکتیک‌های مناسب برای برنامه‌ریزی فرآیند مذاکره مؤثر، اهمیت شایان توجهی در موفقیت سازمان‌ها دارد.در برخی مواقع لازم است برای تصمیم‌گیری در خصوص موضوعی مشخص، جلساتی برگزار گردد. نتیجه‌ی این‌گونه جلسات، اتخاذ تصمیم نهایی به صورت جمعی یا مشورتی می‌باشد. قبل از جلسه‌ی تصمیم‌گیری باید اطمینان حاصل شود که همه‌ی افراد از نحوه تصمیم‌گیری آگاه بوده و آن را پذیرفته باشند.»