«اهمیت روزافزون توسعه صادرات موجب گردیده که کشورها ضمن ایجاد نهادها و سازمان‌های تخصصی موردنیاز برای حمایت از صادرات، استفاده از ابزارها و مکانیزم‌های تأمین مالی خارجی را نیز در دستور کار برنامه اقتصادی خود قرار دهند. امروزه حتی استفاده از ابزارهای تأمین مالی و ارائه خدمات اعتباری به صادرکنندگان یک محور و راهکار اساسی برای توسعه ظرفیت‌ها در بخش صادرات است.
در این فصل تلاش شده است پس از بررسی شیوه‌های تأمین مالی خارجی، به عمده‌ترین شیوه‌های تأمین مالی بانک توسعه اسلامی پرداخته شود.
شیوه‌های تأمین مالی
شیوه‌های تأمین مالی به دو صورت است: شیوه‌های تأمین مالی غیر قرضی و قرضی، در تأمین مالی به شیوه غیر قرضی شامل سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و سایر روش‌های سرمایه‌گذاری است. در شیوه قرضی تأمین مالی هم از طریق منابع داخلی شامل اخذ تسهیلات بانک‌های داخلی و حساب ذخیره ارزی و هم از طریق منابع خارجی شامل تأمین مالی از بانک توسعه اسلامی، بانک جهانی، خطوط اعتباری است.
نکته مهم در مورد انتخاب هرکدام از این روش‌ها شرایط و ویژگی‌های پروژه و کشور میزبان پروژه و به‌دست‌آوردن بهترین بازده مورد انتظار می‌باشد. روشی موردتوجه قرار می‌گیرد تا بتواند با کمترین میزان وقت و هزینه، جوابگوی ریسک‌های پروژه باشد. سیاست‌های اتخاذ شده کشور میزبان در به‌کارگیری هرکدام از این روش‌ها بسیار حائز اهمیت است چه‌بسا روش‌های مفیدی باتوجه‌به شرایط پروژه و درنظرگرفتن موارد دیگر قابل‌تصور باشد اما عدم توجه دولت یا خط‌مشی سیاست‌های اقتصادی کشور میزبان یا ناآگاهی آنها و مهیا نبودن زیرساخت‌های موردنیاز مانع از به‌کارگیری آن شیوه شود. در حالت کلی برای رسیدن به یک ساختار مناسب باید روش‌های تخصیص ریسک، نوع قراردادها، جنبه‌های حقوقی و مالی هر ساختار و هماهنگی آن با شرایط پروژه مورد بررسی قرار گیرد.»